Door de
aanhoudende kou bleef de paddentrek wat uit, maar vanaf donderdagavond was er
wat beweging. Als ik ’s avonds laat met de hond naar buiten ga heb ik een
zaklampje bij me om het pad te beschijnen, om niet op een pad of een kikker te
stappen. Ik kwam dan weer thuis met handenvol kroeilende padden ik mijn handen
die ik dan bij mijn vijver liet. Verstandiger was het om een bakje mee te nemen
en op mijn uitlaatronde had ik zo al een stuk of tien kwakers in mijn bakje.
Het feest kan beginnen en het knorrende gekwaak van de padden klinkt door mijn
tuin en grote stroken dril worden afgezet en de kikkers leggen grote klonten
dril in de vijver. Het duurde ook niet lang of mijn zoon lag bij de vijver te
fotograferen en dat het resultaat is weer … nou bepaal zelf maar.
