Als woorden de verf zijn…

…kan het verhaal  een kunstwerkje worden.
Zo hoorde ik van de week een kunstwerkje gevat in de volgende anekdote:

 Een dominee van een kerk had een gemeentelid dat keer op keer commentaar op de preek van de dominee had. Op een dag ging de dominee voor en sprak op een begrafenis, de man liep op de dominee af na de dienst, en de dominee verwachtte weer commentaar te krijgen.
De man zei : "Dominee, zoals u vandaag preekte zou U altijd moeten preken." De dominee antwoorde : En U zou altijd moeten luisteren zoals U vandaag luisterde ."

Wat zou ik graag dit werkje signeren.

Winter

Een week voor de kerst ligt er een dik pak sneeuw. Zondagmorgen en de verse sneeuw nodigt uit tot het maken van een wandeling. Honden mee en vooral de pup vindt het allemaal maar prachtig.
Ganzen vliegen in V formatie over en op een gegeven moment vliegen twee V’s zo dicht bij elkaar dat ze een grote W in de lucht vormen. Laatst stelde iemand de vraag of ik wist waarom de ene kant van de V langer was dan de andere. Het antwoord was: omdat daarin meer ganzen vliegen …

De hei en de bosrand zijn als betoverd door het wit van de sneeuw, ieder takje en twijgje draagt een streepje sneeuw en het vertrouwde beeld is opeens letterlijk en figuurlijk ondergesneeuwd.
Alsof iemand met een penseel sneeuw alles heeft bestreken. Hoe oogstrelend alles er ook uit ziet ben ik wel blij dat het zondag is, want deze pracht is een lust maar ook een last, zeker als je je op de weg moet begeven met de auto. Eergisteren stond er door de sneeuw meer dan 700 km file in ons land. En dan ben je niet zo blij. Morgen moet ik ook weer achter het stuur. Maar mooi blijft het.

Buiten is nog plek …

De wandeling op de hei met de honden was koud. Guur trok de wind over het besneeuwde veld.
Een vrije dag vandaag en als ik straks thuis ben ga ik naar mijn atelier, gisteren heb ik op een groot paneel de achtergrond en de schets gemaakt. Daar ga ik zo mee verder. Eerst nog een lekker bakje koffie en dan pak ik de kwasten op. Als je een ‘gewoon ‘ huis hebt en de muren raken vol, ga je toch op zoek naar andere bestemmingen voor je schilderijen. Zo hangen er op verschillende plekken op mijn werk een aantal en in de zorgwinkel in het dorp logeert mijn ‘zeearend in de sneeuw’ een poosje.

Verleden jaar heb ik als experiment een schilderij voor buiten gemaakt. Op MDF heb ik een acryl schilderij gemaakt, het daarna gelakt en toen gekeken hoe het zich hield in weer en wind.
Het hield zich goed en nu hangen er drie in de tuin en nog een kunstig werkje van een ijsvogel.
Maar ja, ik heb ook een klein tuintje, maar wel een hoekhuis met een grote blinde muur aan de zijkant.  En ja, daar krijgt het grote paneel waar ik nu mee bezig ben, een plekje. Moet ik het natuurlijk eerst nog tot een succes maken. Ik ga mij best doen.