Winter

Een week voor de kerst ligt er een dik pak sneeuw. Zondagmorgen en de verse sneeuw nodigt uit tot het maken van een wandeling. Honden mee en vooral de pup vindt het allemaal maar prachtig.
Ganzen vliegen in V formatie over en op een gegeven moment vliegen twee V’s zo dicht bij elkaar dat ze een grote W in de lucht vormen. Laatst stelde iemand de vraag of ik wist waarom de ene kant van de V langer was dan de andere. Het antwoord was: omdat daarin meer ganzen vliegen …

De hei en de bosrand zijn als betoverd door het wit van de sneeuw, ieder takje en twijgje draagt een streepje sneeuw en het vertrouwde beeld is opeens letterlijk en figuurlijk ondergesneeuwd.
Alsof iemand met een penseel sneeuw alles heeft bestreken. Hoe oogstrelend alles er ook uit ziet ben ik wel blij dat het zondag is, want deze pracht is een lust maar ook een last, zeker als je je op de weg moet begeven met de auto. Eergisteren stond er door de sneeuw meer dan 700 km file in ons land. En dan ben je niet zo blij. Morgen moet ik ook weer achter het stuur. Maar mooi blijft het.