Waterpistool

Het was warm en de buren verderop hadden voor de kinderen een bad opgezet en daar speelde ze spetterend en luidruchtig hun spel. Er waren wapens in het spel en lustig vuurde ze op elkaar zonder dat er slachtoffers vielen. Dit zo bekijkende bedacht ik hoe mooi het zou zijn als de oorlogen met deze wapens uitgevochten zouden worden. De wapenwedloop zou er heel wat anders uit te komen zien als het arsenaal vuurwapens werd omgeruild voor,… waterpistolen.  Alle kanonnen omgebouwd tot confettikanonnen en het slagveld werd een plek van een feestje. Huur een DJ in voor een lekkere beat, om het anders de zo luidruchtige explosies  na te doen en het is net echt. Of is het dan pas echt, want niemand heeft mij nog een goede verklaring gegeven waarom een oorlog wordt gevoerd. Misschien is de slag bij Waterloo wel een valse voorstelling, de loopgraven uit de eerste wereld oorlog ( let op zonder hoofdletters geschreven ) verspilde energie van mankrachten en materialen. Laatst was op TV een documentaire waarom er een oorlog uitbrak, daar lag veelal een onbenulligheid of domweg een leugen aan ten grondslag. Ja, je moet wat als je als regering zoveel investeert in een leger, dan moet het natuurlijk ook wel eens in actie kunnen komen.

Maar terug naar mijn voorstel om het waterpistool en confettikanon in de strijd te gooien. Zie het al voor je, een soldaat die bij de poort van de kazerne staat op wacht, met een waterpistool in de aanslag. Dat ziet er al stukken gezelliger uit dan zo’n akelig vuurwapen, waarvan je niet weet of het wel of niet geladen is. De bliksem kan hem zomaar in de kop slaan en dan is het daar toch wel even menens, hij verveelt zich daar te pletter en dat allemaal in het belang van het vaderland. Hoeveel vrolijker en gastvrij doet het aan als hij daar met een waterpistool op wacht staat. Mocht zijn geweer dan afgaan dan is er alleen maar iemand nat, dat droogt wel weer. Op het slagveld zou het ook wel prettiger zijn, minder werk voor de Rode Kruis werkers en de planten krijgen ook wat water. In plaats van het gedreun van het geschut, klinken nu de lachsalvo’s  van de pret makende soldaten. Tot op hun hemd nat, soppend in hun legerkistjes, gillend van de pret als het overvliegende vliegtuig een lading water over de soldaten bombardeert.  Terug trekken is er niet bij, ze krijgen er gewoon geen genoeg van. Maar als dan de etensbel klinkt begeven ze ,vriend en vijand, zich weer naar de kazerne en schuiven gebroederlijk aan en eten, nog in hun natte kleren, hun bordje leeg. Welke president, dictator of koning van deze wereld zou hier niet meer plezier aan beleven dan die vreselijke dingen waarmee ze nu elkaar te lijf gaan?  Laatst zei iemand dat de volgende oorlog wel eens om water gestreden zou kunnen worden, hij vergist zich waarschijnlijk, niet om, maar met water. Rechtstreeks uit de loop van een waterpistool.