De hei staat
er boven verwachting mooi bij. Door de droge weken en warmte leek het er niet
op. Tegen de verdrukking in heeft elk stengeltje weer tientallen bloemetjes de
ruimte gegeven en al die tienduizenden stengeltjes kleuren de hei weer mooi
paars en het is nu nog niet eens op zijn hoogtepunt. Iets wat een paar weken
geleden er niet op leek en ik had me al ingesteld op een kleurloze heide deze Augustus.
De veerkracht van de natuur bewijst zich weer en heeft van haar pallet met
mogelijkheden er weer het beste van
gemaakt. De buien regen van afgelopen weken die er overheen gespoeld zijn
hebben ook hun bijdrage gegeven. Het is sowieso wonderlijk dat zo’n plant op deze
arme grond elk jaar weer elk bloemetje zijn kleur geeft terwijl de ingrediënten
zo sober zijn. De arbeidsvoorwaarde van dit plantje zijn ronduit slecht en dit
jaar door de droogte nog eens verslechterd, maar dan toch, weet het te
presteren. Menig werkgever zou zo’n toewijding bij zijn personeel willen zien. Het
wil weer gezien en gevonden worden door het leger van bijen die deze bloemen
bezoeken als ze volop in bloei staan. Je
zou bussen vol bewonderaars verwachten, zoals bij de Keukenhof, maar de hei trekt weinig extra
bezoekers op haar hoogtepunt. Het zijn de honden uitlaters, die elke dag hier
al lopen en nu misschien met hun telefoon een extra fotootje maken. Maar gezien
of niet bekeken, de hei heeft dit jaar weer zijn best gedaan om goed voor de
dag te komen.
Een
enthousiaste vlogger op You tube, laat zijn top vijf van boeken zien die hij
gelezen heeft en hij houdt één van die boeken in zijn hand en verteld waarom
hij zo graag leest. Dit boek, zegt hij en houdt het boek omhoog, heeft de
schrijver minstens een jaar over gedaan om het te schrijven. Hij heeft iets belangrijks
genoeg gevonden om het op te schrijven en er dag na dag aan te werken, niet
alleen om het te schrijven, maar ook de nodige research te doen, met mensen
erover te spreken, ideeën op te doen, of anderen weer los te laten. Hij heeft
gewogen, afgewogen, er over nagedacht, geschreven en geschrapt. Vind maar een
uitgever die het wil publiceren, dit en meer heeft de schrijver allemaal moeten
doen om jou het boek in handen te geven. Een werk dat gecondenseerd op de
bladzijde is geschreven om jou deelgenoot te maken van een verhaal. Zo lees ik
momenteel het boek “ Benedenwereld” van Robert Macfarlane. Het gedeelte wat ik
nu lees gaat over zijn trektocht over een gletsjer op Groenland. Een plek waar
ik zelf misschien nooit zal komen, maar door de bladzijde met de schrijver
meeloop, zonder de ontberingen te ondergaan die de schrijver wel ondervindt,
aan lage temperaturen en gevaarlijke spleten in het ijs. Het moment dat ze de
gletsjer opstappen, schrijft hij: “ Wanneer je over een gletsjer loopt, betreed
je zijn territorium. Het geluid verandert, de temperatuur daalt, het gevaar
groeit. De kou komt niet in de vorm van tastende vingers op je af, maar als een
nevel, een aura die je omgeeft en zich in je nestelt, en daarmee zegt: “Je
bevind je nu in mijn gebied. “ De
schrijver heeft langere tijd in die barre omstandigheden doorgebracht en maakt
mij deelgenoot van zijn belevenissen. Over zijn schouder kijk ik diepe
afgronden in, hoor ik het geluid van een spuitende walvis op zee, maak ik mee
hoe hij gastvrij wordt ontvangen in de huizen van de Groenlanders en door zijn
oren lees ik ook hun verhalen en geschiedenissen. Als ik het boek dichtsla en
besluit later verder te lezen, kan ik zo de draad weer oppakken. Met de
schrijver verder op pad te gaan, op paden waar ik zelf misschien nooit zal
komen, maar waar ik door een boek wel een indruk van heb kunnen maken.
Dat brengt
me weer terug op de hei die op dit moment aan het bloeien is. Het zijn ook bladzijde
in het boek van de jaargetijden, nu ligt het boek open op Augustus en als
afgesproken breken de kleine knopjes van de hei open en al die kleine
bloemetjes kleuren het veld paars. Straks is het weer uitgebloeid en slaat de
bladzijde om, naar een andere episode en hoofdstuk van het jaargetijde, de
vogeltrek, de bronst van het Edelhert, de paddenstoelen, de gekleurde
herfstbladeren, de eerste nachtvorst, het korten van de dagen met het verlangen
naar het steeds weer lengen van de dagen na de kortste dag, het nieuwe jaar,
met weer vier jaargetijden en rond Augustus weer de bloeiende hei.
