zaterdag 4 februari 2023

Vleugels

Je zou ze maar hebben; vleugels. Wij hebben ze alleen maar spreekwoordelijk, als het lekker gaat en het ons voor de wind gaat. In the Flow. Als een grote vogel die met wijd uitgespreide vleugels op niets dan lucht zich laat rondcirkelen, kan ik me de euforie die bij zo’n dier opkomt me heel goed inbeelden. Hij moet wel, zo kan hij zich bedenken,  naar het evenbeeld van de schepper zijn geschapen. Die vanuit grote hoogte en grote hoogte kunnen bereiken en kan neerzien op alles wat onder hem is. Immers de engelen hebben ook vleugels en die zijn ook dicht bij de schepper. God met vleugels, zo kan een vogel het zien. Zonder enige aanmatiging kan zo’n vogel dat voor zich bedenken, net zo goed als wij het voor onszelf hebben bedacht dat wij het evenbeeld van de schepper zijn. Ons bedenken noemen we dan geloven, want bewijzen kunnen we het niet. Wat we bedenken, hebben we niet per se zelf bedacht en is in ons denken gekomen omdat het ons verteld is. Wat ik zie heeft een naam en dat is ook door anderen bedacht. 

Op dit moment suist er een groene komeet door het heelal op zo’n 43 miljoen kilometer langs de Aarde. Degene die hem voor ons zagen waren de Neanderthalers. Ze zullen hem gezien kunnen hebben, maar hebben waarschijnlijk niet geweten waar ze naar keken. Ik had er ook geen flauw benul van tot een nieuwsbericht me er attent op maakte, dat hij vannacht (woensdag ) het dichts bij de Aarde in de buurt was, dus op 43 miljoen kilometer. Het was bewolkt en ik wist dat hij in de buurt van de Kleine Beer te zien zou zijn… als er geen wolken zijn. Die waren er volop en tussen de wolken schitterde hier en daar een ster en ik hoopte hem daar te treffen. De volgende avonden, want hij is niet zomaar verdwenen, hoewel hij wel met gigantische snelheid door de ruimte suist, was het ook de bewolking die me het zicht belette. Het was 50.000 jaar geleden dat hij langskwam, zo lang duurt het weer tot hij weer te zien is. Ik heb het vast in mijn agenda gezet, alhoewel als hij tussen de Aarde en de Zon doorgaat, verliest hij heel wat massa omdat hij voor een groot deel uit ijs bestaat en de Zon er een laag van wegsmelt. Het is niet waarschijnlijk dat hij over 50.000 jaar er nog is. Hoe ik dat allemaal weet… omdat het mij is verteld. 

 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten