De handgemaakte voertafel die afgelopen jaren in de tuin stond , is vervangen door een gekochte voertafel uit een tuincentrum. Vogels doen zich te goed aan de zaden de pinda’s en straks als het wat kouder wordt, de vetbollen. De turkse tortel, de merel, kool- en andere mezen, heggemus, roodborst, groenlingen, vinken en een vogeltje dat een warm plekje in mijn hart heeft, de huismus.
Een rondtrekkend groepje mussen doet zo nu en dan ook mijn voerplek aan en maken dan in de struiken het nodige gezellige kabaal die een groepje mussen zo eigen is.
Een rondtrekkend groepje mussen doet zo nu en dan ook mijn voerplek aan en maken dan in de struiken het nodige gezellige kabaal die een groepje mussen zo eigen is.
Waarom heeft de mus dat extra plekje in mijn hart ? Ik denk dat het uit mijn jeugd komt. Het was dat ik met een vriendje in de tuin speelde en de buurman was aan het schieten met een windbuks.
Nieuwsgierig gingen we bij hem kijken en hij schoot een mus dood, we renden naar het dode vogeltje om het op te halen om het bij de buurman te brengen, maar tot mijn verbazing had hij helemaal geen aandacht voor dat nog warme dode musje. Hij begon alleen maar te pochen dat hij met gemak een pepermuntje van een paaltje kon schieten. In mijn kleine kinderhoofdje brak iets, ik stond daar met het dode vogeltje en hij had het over een pepermuntje… Als ik nu die oude buurman nog tegen kom, denk ik nog altijd met afschuw terug aan dat moment. Een andere buurman peurde de nesten van de mussen onder zijn dakpannen vandaan. Die rotbeesten maakte te veel kabaal en hij scheen er ook nog genoegen in te beleven om het te doen als ik in de buurt was. Hoe boos ik ook werd op de buurman hij lachte er alleen maar om. Een boerenzwaluw die elk jaar een nest had in zijn garage kreeg meer respect van hem. Hij zette zelfs de auto buiten zijn garage neer om de zwaluw de ruimte te geven, want zo zei hij met een ernstig gezicht :
“Als je een zwaluw verstoord, overkomt je ongeluk “ Een gunstig bijgeloof dat de zwaluw beschermde en ik zou willen dat er over de mussen bij hem ook zoiets te bedenken viel.
Nieuwsgierig gingen we bij hem kijken en hij schoot een mus dood, we renden naar het dode vogeltje om het op te halen om het bij de buurman te brengen, maar tot mijn verbazing had hij helemaal geen aandacht voor dat nog warme dode musje. Hij begon alleen maar te pochen dat hij met gemak een pepermuntje van een paaltje kon schieten. In mijn kleine kinderhoofdje brak iets, ik stond daar met het dode vogeltje en hij had het over een pepermuntje… Als ik nu die oude buurman nog tegen kom, denk ik nog altijd met afschuw terug aan dat moment. Een andere buurman peurde de nesten van de mussen onder zijn dakpannen vandaan. Die rotbeesten maakte te veel kabaal en hij scheen er ook nog genoegen in te beleven om het te doen als ik in de buurt was. Hoe boos ik ook werd op de buurman hij lachte er alleen maar om. Een boerenzwaluw die elk jaar een nest had in zijn garage kreeg meer respect van hem. Hij zette zelfs de auto buiten zijn garage neer om de zwaluw de ruimte te geven, want zo zei hij met een ernstig gezicht :
“Als je een zwaluw verstoord, overkomt je ongeluk “ Een gunstig bijgeloof dat de zwaluw beschermde en ik zou willen dat er over de mussen bij hem ook zoiets te bedenken viel.
Nu de mussen op mijn voertafel neerstrijken, voel ik door deze geschiedenis extra warmte voor ze en ik gun ze het voer van harte, ondertussen haal ik een pepermuntje uit de trommel en steek het in mijn mond.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten