Dolfijnen.

Als je me zou vragen wat mij favoriete vogel is kan ik je dat niet zeggen. Als ik een Nachtegaal heb horen zingen, weet ik het zeker, dat is hem. De mooiste vogel. Maar dan zie ik op een wandeling op de hei, zwaluwen laag overvliegen. Dan stel ik het weer bij; de zwaluw is de mooiste vogel. Loop ik op de dijk van de Arkemener polder en ik zie Zwanen langs vliegen, dan sta ik vol verwondering deze prachtige vogel na te kijken. Zie ik dan even later een Fuut op het water foerageren, een duikeend met een prachtige kuif, dan lijkt mij die nummer één. Als er in een blauwe winterlucht een vlucht ganzen voorbij komt, en ik hoor ze roepen daar hoog in de lucht, dan komt de naam van Niels Holgerson vanzelf op. Ik weet het niet, ik hou het maar op wat mijn moeder altijd zei als wij, haar kinderen, ons afvroegen wie ze het liefst vond, ze dan steevast zei: jullie zijn me allemaal even lief.

Maar van de week op de hei was toch weer zo’n moment.  Zowel Gierzwaluwen als de Boerenzwaluwen vlogen laag over de hei en als je dan stilstaat kan het gebeuren dat ze vlak langs je heen vliegen. Je hoort dan het zoeven van de vleugels. De hele sfeer daar op de hei met die bewegelijke vogels in de lucht is er één van vrolijkheid. De Boerenzwaluw kwetteren en de Gierzwaluwen laten af en toe een gierend geluid horen. Ik volgde ze met de kijker en de vogels hebben daar plezier met elkaar in de lucht. Ze buitelen achter elkaar aan en zwenken en zwieren in een feest van gratie en beweging. Toen zag ik het plots. Het zijn de Dolfijnen van de lucht. Het gekwetter van de Boerenzwaluw, heeft wel iets weg van het kekkeren van een Dolfijn en hun speelse wendbaarheid en de vrolijk makende sfeer die ze brengen, hebben ze gemeen met Dolfijnen. Dus ja, vandaag zijn de Dolfijnen van het luchtruim; de zwaluwen mijn favoriet… maar ze zijn me natuurlijk allemaal even lief, hè mam ?

Elfjes

Na het eten is er een stilzwijgende belofte aan de hond dat we dan een eindje gaan wandelen. We liepen in het bos, het was een mooie dag met veel zonneschijn. De kleuren komen zoveel meer tot hun recht als het zonlicht ze aanraakt. In het bos is een akkertje waar tarwe groeit. De halmen kleuren door het avondlicht wittig op en een lichte bries over het veld doen de aren wiegen. De akker wordt omzoomd door beuken en het geheel was uitnodigend om naar te kijken. Boven de akker vlogen een aantal libelle’s  die ook door het zonlicht werden gepakt. De beweeglijkheid van dit bijzondere insect, nam het licht met zich mee en die dansende insecten kregen door het licht wat op hen scheen een elfjes verschijning, alsof er elfjes vlogen. De akker veranderde opeens in een scene uit een sprookjesverhaal. Toen ik hier naar keek viel de vermoeidheid van de dag van me af en maakte de aanblik van die scene dat ik even mee kon mee zweven met de “elfjes”. Over het pad kwamen twee mensen aangelopen en ik besloot ze af te wachten om ze attent te maken op waar ik naar keek.  Dit moeten ze ook zien. Dichterbij gekomen zag ik dat de man een blindenstok bij zich droeg en ik bedacht me. Hij zou dit niet kunnen zien en het kwam me dan wat wrang over om ze dan op dit sprookjesachtige gebeuren te wijzen. We groeten elkaar en ik voelde me toch wat bedrukt worden, dat die man het helemaal niet kon zien. Na een poosje was ik weer bijna thuis en de gierzwaluwen vormde af en toe een groepje om dan al ‘gierend’ over de huizen te vliegen. Om dan na een poosje weer uit elkaar te gaan. Dan zoeken ze elkaar weer op en groeperen weer en vliegen weer gierend rond. Ik hoorde zoiets benoemd worden als een heilig moment. Kay Polak ( regisseur van de film As it is in Heaven ) beschrijft een heilig moment als:
“Een heilig moment ontstaat als twee ( of meerdere ) mensen of dieren elkaar geheel zonder angst ontmoeten. “ Telkens als de gierzwaluwen zo rondvliegen en elkaar voor een moment opzoeken bedenk ik dat dat bedoeld werd met een ‘heilig moment’. Een buurman van een paar huizen verderop zag mij naar de lucht kijken en vroeg waar ik naar keek. En ik vertelde hem over de zwaluwen die daar vlogen, maar het drong niet erg tot hem door dat deze vogels ook boven zijn huis vlogen. Het leek of hij ze niet zag tot ik hem erop wees. Het trof me dat de man bij de akker die ik het  graag had laten zien het niet kon zien omdat hij geen ogen heeft, de buurman heeft ogen maar zag de vogels die boven zijn hoofd vlogen niet.