Elfjes

Na het eten is er een stilzwijgende belofte aan de hond dat we dan een eindje gaan wandelen. We liepen in het bos, het was een mooie dag met veel zonneschijn. De kleuren komen zoveel meer tot hun recht als het zonlicht ze aanraakt. In het bos is een akkertje waar tarwe groeit. De halmen kleuren door het avondlicht wittig op en een lichte bries over het veld doen de aren wiegen. De akker wordt omzoomd door beuken en het geheel was uitnodigend om naar te kijken. Boven de akker vlogen een aantal libelle’s  die ook door het zonlicht werden gepakt. De beweeglijkheid van dit bijzondere insect, nam het licht met zich mee en die dansende insecten kregen door het licht wat op hen scheen een elfjes verschijning, alsof er elfjes vlogen. De akker veranderde opeens in een scene uit een sprookjesverhaal. Toen ik hier naar keek viel de vermoeidheid van de dag van me af en maakte de aanblik van die scene dat ik even mee kon mee zweven met de “elfjes”. Over het pad kwamen twee mensen aangelopen en ik besloot ze af te wachten om ze attent te maken op waar ik naar keek.  Dit moeten ze ook zien. Dichterbij gekomen zag ik dat de man een blindenstok bij zich droeg en ik bedacht me. Hij zou dit niet kunnen zien en het kwam me dan wat wrang over om ze dan op dit sprookjesachtige gebeuren te wijzen. We groeten elkaar en ik voelde me toch wat bedrukt worden, dat die man het helemaal niet kon zien. Na een poosje was ik weer bijna thuis en de gierzwaluwen vormde af en toe een groepje om dan al ‘gierend’ over de huizen te vliegen. Om dan na een poosje weer uit elkaar te gaan. Dan zoeken ze elkaar weer op en groeperen weer en vliegen weer gierend rond. Ik hoorde zoiets benoemd worden als een heilig moment. Kay Polak ( regisseur van de film As it is in Heaven ) beschrijft een heilig moment als:
“Een heilig moment ontstaat als twee ( of meerdere ) mensen of dieren elkaar geheel zonder angst ontmoeten. “ Telkens als de gierzwaluwen zo rondvliegen en elkaar voor een moment opzoeken bedenk ik dat dat bedoeld werd met een ‘heilig moment’. Een buurman van een paar huizen verderop zag mij naar de lucht kijken en vroeg waar ik naar keek. En ik vertelde hem over de zwaluwen die daar vlogen, maar het drong niet erg tot hem door dat deze vogels ook boven zijn huis vlogen. Het leek of hij ze niet zag tot ik hem erop wees. Het trof me dat de man bij de akker die ik het  graag had laten zien het niet kon zien omdat hij geen ogen heeft, de buurman heeft ogen maar zag de vogels die boven zijn hoofd vlogen niet.