zondag 5 februari 2017

Toekomst

Tussen het grote aanbod van Netflix vond ik van de week een bijzondere Disney film:  “Project T “.
Door een penning die een meisje in handen kreeg, kon ze door de penning in haar hand vast te houden, glimpen van de toekomst zien, ze kreeg een prachtige stad te zien in de toekomst, allerlei prachtige voertuigen waarmee je je door de stad kunt verplaatsen, indrukwekkende prachtige gebouwen en ze was onder de indruk van alles wat ze zag, zo zou het kunnen worden, als de ontwikkelingen de gelegenheid krijgt om te kunnen ontstaan. Telkens als ze de penning weer losliet kwam ze terug in het heden. Met haar volgende bezoek aan de stad in de toekomst schrok ze van wat ze toen te zien kreeg, een stad in rokende puinhopen, vervuiling overal en een trieste dampende atmosfeer, snel liet ze de penning weer vallen om in haar eigen tijd terug te keren. Ze vroeg zich af wat er gebeurd was, maar er was nog niets gebeurd, de toekomst moet immers nog ‘gebeuren’. Waar het op neer komt in de film, is dat de beslissingen en doen en laten van nu, de toekomst bepalen, welk beeld er straks te zien is, een welvarende stad, of een rokende in puinhoop liggende stad.

Er zijn twee wolven met elkaar in gevecht. De ene is donker en wanhopig. De andere is licht en hoopvol. Welke wolf wint? … Degene die je voedt.
Een prachtig beeld, en welk beeld voeden wij wat de toekomst betreft?  We zien nog niet wat het gaat worden, maar kunnen ons er wel een voorstelling van maken. “In ieder moment zit de mogelijkheid voor een betere toekomst. “ De toekomst is wat je nu besluit te doen, wat effect heeft op de dag van morgen. Onze geschiedenis verteld van oorlogen en een ijver voor elkaars vernietiging, zoveel zelfs dat we zijn gaan denken dat, dat het spoor is wat wij moeten volgen. Onze religies houden ons voor dat het allemaal op zijn einde loopt en met de religieuze paplepel is ons veel onheil ingegoten wat de toekomst betreft. We zijn vol van de eindtijd van de Apocalyps, de strijd tussen de volkeren die het einde van de wereld zal inluiden. We zijn als Jona onder zijn wonderboom die zich verheugde op het omkeren van de stad Ninevé. Iets wat mooi niet gebeurde , omdat God blijkbaar van gedachten was veranderd, omdat de mensen in Ninevé van gedachten waren veranderd. Ze hadden weer een toekomst. Eén van mijn favoriete Bijbelteksten is uit Jeremia: “Ik weet welke gedachten Ik over u koester,.. gedachten van vrede en niet van onheil, om u een hoopvolle toekomst te geven”.*  Van de week kwam ik het woord “Butterflyeffect” tegen, dat is dat wanneer in Brazilië een vlinder met zijn vleugels slaat dat een orkaan in Texas kan veroorzaken. Letterlijk is dat erg onwaarschijnlijk, maar bedenk eens dat een ogenschijnlijk klein gebaar een vergaand effect kan hebben. Door een glimlach of een compliment kan iemand het gevoel van eigenwaarde hervinden en toch gaan solliciteren op die baan die zijn of haar leven helemaal veranderd, en zelfs in het verloop daarvan, omdat hij daar is gaan werken, nieuwe verfrissende ideeën heeft ingebracht die het bedrijf weer een opleving geeft. Een klein iets heeft vergaande gevolgen, zowel negatief als positief en daar kunnen wij in kiezen. De toekomst is de plek waar wel of geen orkaan gaat woeden, afhankelijk hoe jij ( ja, jij ) met je ‘vleugels’ wappert.  In ieder moment zit de mogelijkheid voor een betere toekomst.

* Jer 29: 11




Geen opmerkingen:

Een reactie posten