Markant

Van de week werd ik door iemand “markant” genoemd en hoewel ik het woord wel ken en ook wel weet wat er mee bedoeld wordt, ken ik de letterlijke betekenis ervan toch niet. Dat bleek ook een tikje teleurstellend, achter het woord markant staat in het woordenboek: opvallend. Dat was het, niet meer. Het is een beetje vlak om met dat woord markant te omschrijven, ik voel het meer als; kenmerkend, karaktervol, typisch,…meer in die lijn. Het zijn bepaalde eigenschappen die naar het markante leiden en die vallen dan misschien op, omdat ze onderscheidend zijn, ten opzichte van het gangbare. Dat merkte ik toen ik op een feestje was, het gesprek ging over spellen. Iemand beweerde dat hij alleen een spel speelde om te winnen. Koren op mijn molen, want zo’n uitspraak prikkelt mij en die laat ik niet zomaar passeren. Een spel is wat het is, een spel, dat je speelt om te spelen en wanneer je het speelt enkel om te winnen, maak je er een gevecht van. Van je medespeler maak je een concurrent, die je vijandig behandelt om hem klein te krijgen, te vernederen, te verpletteren.  De overwinning wordt gevierd met een hard gelach en een overdreven euforisch gejuich, en zoals je bij voetballen sterk ziet, het verlies wordt als vernederend ervaren, met daarbij haast een depressief aandoende verslagenheid. Het woord competitie is dat je een uitdaging
(spel ) aangaat met de intentie om zo te spelen dat je het best uit de andere haalt met jou spel om daarin de grootste uitdaging voor jezelf te vinden, dan is winnen een bijzaak en het spelen een hoofdzaak. Dan kan je zelfs blij zijn dat de ander wint en ben je er trots op dat je met zo’n waardig tegenstander mocht spelen. Het spel is een spel om met elkaar te spelen en de spanning van een spel kan je volledig in beslag nemen, maar is blijkbaar tevens een spiegel om je karakter in waar te nemen. Dat is dan ook best een prestatie te noemen. Hoe serieus neem ik het en tot voor welke prijs ga ik om te willen winnen, ga ik voorbij de gevoelens van degene die verliest, of zie ik het als een uitslag van een spel, dat toch ook ergens een keer moet stoppen en dan heeft de één meer punten als de ander. Dit idee staat haaks op het gangbare idee om een spel te spelen en toen mij gevraagd werd of ik dan speelde om te verliezen, kon ik antwoorden dat ik eigenlijk nooit aan spellen meedeed, omdat ik de kinderachtige houding van te moeten winnen telkens zag en daar niet zo goed tegen kan. Al met al bleek dat mijn mening over het spelen van een spel niet een algemeen heersende mening daarover is, zeg; opvallend anders en dat kenmerkt mij dan misschien als een markant persoon. Iets wat ik als winst beschouw, om het eens populair uit te drukken; in een win/win situatie.