Saturnus

Voor het slapen gaan moet de hond nog even naar buiten en we lopen naar de rand van de hei. We genieten van deze plek vanwege het uitzicht over de hei, maar de sterren doen me beseffen dat het uitzicht niet beperkt is tot de bomenrij aan de overkant van de hei, maar dat we ook uitzicht hebben op de maan die  enkele duizenden kilometer van ons vandaan staat, maar ook naar  de sterren die lichtjaren van ons verwijdert zijn  en zo heb ik aan de rand van de hei bij een nachtelijke hemel een riant uitzicht. In deze tijd staat aan de zuidelijke hemel de planeet Jupiter als een heldere “ ster” te schitteren. Wat meer naar links staat de minder heldere, wat gelige planeet Saturnus op een afstand van meerdere miljoenen kilometers. We kunnen ver van ons afkijken en meerdere ruimtesondes zijn er op uit gestuurd om de planeten van dichterbij te bekijken en hebben zo al heel wat informatie en beelden naar de Aarde terug geseind. Ze deden ook de planeet Saturnus aan die vanwege zijn ringen een aparte planeet is, die ook nog eens gezegend is met 62 manen. Voor deze planeet is de ruimtesonde Cassini ontwikkelt, een gevaarte van 2500 kilo die met meet- en fotoapparatuur naar Saturnus werd gestuurd. Hij deed er een paar jaar over, maar kwam veel dichterbij dan de voorgaande ruimtesondes, stuurde de meest indrukwekkende foto’s naar de Aarde en onderzocht de manen die bij Saturnus horen. Een hele klus voor zo’n sonde waar hij ook jaren mee bezig was. De sonde raakte uitgewerkt en tegen het eind werd de sonde tussen de ringen en de planeet gestuurd, door hier op Aarde aan wat knopjes te draaien, wijzigde daar de sonde van koers en gehoorzaamde de instructies. Daar valt mijn mond bij open, ik snap niet hoe ze dat allemaal doen. Om het rondjes langs een planeet te laten vliegen en snapshots te maken van een planeet, daar kan ik me wat bij voor stellen, maar om dat ding ook nog zo te sturen dat hij tussen de ringen en de planeet in schiet, haak ik bij af, dat gaat mijn pet te boven. Een heel team staat met ingehouden adem te wachten of de sonde deze beweging overleeft, wat qua straling en mogelijk ruimtepuin is er niets bekend over die tussenruimte en dat zou de ruimtesonde fataal kunnen worden. Het lukt ze om meerdere keren de sonde tussen de ringen en de planeet in te manoeuvreren en zo dichter bij de planeet zelf te kunnen komen. Doe dat maar eens na. Uiteindelijk is de sonde in de gaswolken van de planeet verdwenen en daar waarschijnlijk verbrandt. Na jarenlange dienst een waardig graf voor een ruimtesonde. Een erfenis aan data achterlatend.

 Ik lees een boek over de ontstaansgeschiedenis van de mensheid, de Homo Sapiens die zich ooit schuilhoudend in een grot van vuursteen pijlpunten hakte en wist uit te vogelen hoe ze vuur moesten maken, hoe ze zich verspreidde over de Aarde en zich ontwikkelde tot de moderne mens van nu. Een lange weg, met een succesvol resultaat. Zie ons nu eens, we kunnen een apparaat naar een planeet sturen en  op grote afstand ze door een spleet tussen de planeet en de ringen van Saturnus te laten vliegen. Als ik vanavond weer aan de rand van de hei sta en beide planeten, Jupiter en Saturnus in beeld heb, ook al is het geen persoonlijke inzet van mij, ben ik er toch trots op dat we daar geweest zijn en meer weten van deze planeet dan ooit eerder.