vrijdag 29 juli 2022

Beleven

Op de rand van het schuur dak probeert een Houtduif een vrouwtje het hof te maken. Met opgebolde krop en de kop helemaal naar beneden gebogen, koert hij op zijn meest indrukwekkende manier. Het vrouwtje staat er een beetje onhandig bij en besluit toch maar weg te vliegen. Deze duif loopt niet zo goed. Eén van de pootjes is verminkt en door deze handicap is hij goed te herkennen. Hij komt al een paar jaar bij ons in de tuin op de voertafel en weert de Kauwtjes van de voertafel , met of zonder verschrompelt pootje staat hij zijn mannetje. Een paar jaar geleden zag ik regelmatig een Reebok lopen op drie poten, de linker voorpoot bungelde er wat bij, maar hij leek zich goed te redden. Toch maakte ik me zorgen over hem, want als een jager hem in de smiezen kreeg was die verminkte poot reden tot afschot. Blijkbaar is hij buiten schot gebleven, want een jaar later zag ik hem achter een Reegeit drijven, zoals Reeën dat doen tijdens hun bronst. Op drie poten rende hij dwars door het bos achter de  geit aan. In het paadje op de hei zitten kleine ronde gaatjes met eromheen een kring van zandkorrels die door een graafwesp of bij in de keiharde grond zijn uitgegraven.  Wonderlijk hoe een klein insect, te meten aan het ronde gaatje dat hij heeft gemaakt in de grond, daar een gangetje heeft uitgegraven en korrel voor korrel zich dieper ingraaft. Aan de hoeveelheid zand dat er rondom het holletje ligt zeker een paar centimeter diep moet zijn. De peultje van de Brem zijn verkleurd van donzig groen naar donkere bijna zwarte peultjes en bij warm weer maken de openknapende peultjes een ritselend geluid. Een mechanisme van de plant om op het meest geschikte moment de zaden los te laten. Zomaar wat willekeurige gebeurtenissen die op een wandeling zijn waar te nemen, zoals de Roodborst die aan de rand van het Solse gat zat te zingen en de diepe kuil als een klankkast gebruikt om het volume van zijn lied te versterken. Het klonk alsof hij in een kathedraal zong, met een galm in zijn lied.  De rondcirkelende meeuwen die opeens in een grote groep boven het huis verscheen, waarschijnlijk achter de vliegende mieren aan, die massaal uit de nesten komen en gaan vliegen. Door de meeuwen opgemerkt en ze weten deze insecten te vinden in de grote blauwe lucht. De thermiek waar de Buizerd zich omhoog laat schroeven, zowel hem als mij daarvan laat genieten. Wanneer de Gierzwaluwen  die boven de huizen foerageren rondvliegen en meestal met tweeën vliegen om dan in een groep bij elkaar te komen en rondcirkelend het uitgieren, of in kleine groepje langskomen scheuren  op dakgoothoogte. Snelheid en met de eenvoudige vorm die deze vogel hebben een aangenaam schouwspel waar ik geen genoeg van kan krijgen. Het zijn tijdelijke optredens, want ze vertrekken binnenkort alweer. Zo gaat het hele jaar door en als je er opmerkzaam op bent of door iemand erop gewezen wordt is er wel het één en ander te beleven. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten