Eindejaars dag, het regent, misschien is dat de manier van de natuur om het vuurwerk te ontmoedigen. Wat ooit als leuk en vrij onschuldig leek, is nu uitgegroeid tot een probleem, met veel te zwaar vuurwerk, met knallen waar de aarde van dreunt. En hoe kunstig en mooi het er ook uitziet en als het om twaalf uur afgestoken wordt, het feestelijke van een nieuwjaar inluid. Ik hoor niemand over de schadelijke stoffen die deze pracht over een groot gebied verspreidt. Voorgaande jaren had ik het met de ganzen te doen die door die verschrikking hoog in de lucht bleven en daar lange tijd bleven doorvliegen, de onrust van beneden daar af te wachten. En dat zijn de vogels die van zich laten horen, maar de andere vogelsoorten die het luchtruim in vluchten en daar al die tijd maar moeten afwachten, de honden die trillend in hun mandje liggen en zich daar afvragen of hun baasje nu echt gek geworden is. Ik vraag me wel eens af hoe dieren over ons denken als we ons zulke uitspattingen permitteren? Die arme Border Collie die zeven weken van huis is geweest, omdat hij tijdens een wandeling op de hei geschrokken was van een vuurwerk knal en het op een lopen zette.
Het moge duidelijk
zijn dat ik niet erg gecharmeerd ben van die jaarlijkse ergernis, en dat het
ook nog eens in de handen van pubers en zuiplappen is vrijgegeven, verklaart dan
ook aan de schade op straat, door de baldadigheid die die vuurwerkwerpers
aanrichten. Grappig dat het journaal dan de volgende dag meestal meldt dat de
jaarwisseling rustig is verlopen en vervolgens meld dat er zoveel miljoen aan
schade is verricht. Niet een erg goed
begin, terwijl we dat handenschuddend het elkaar wel toewensen. De evolutie
heeft voor ogen dat een soort zich verbetert en ontwikkeld, op zulke dagen heb
ik toch zo mijn twijfels.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten