De doos met
de kerstboom weer van zolder gehaald, samen met de tas waarin de ballen de
slingers en de lichtjes zitten. Een jaarlijks ritueel om weer een boom op te
zetten, die in losse onderdelen in de doos zit en weer opgebouwd moet worden.
De takken worden ontrafeld en in de stam gestoken, onze kunstboom gaat al
twintig jaar mee. De boom krijgt een mooie plek in de huiskamer, naast de kast.
De lichtjes en de ballen in de boom geven een feestelijke sfeer die bij de
kerst hoort. Ik zit naar het eindresultaat te kijken en we zijn tevreden. Het
roept een herinnering op aan mijn moeder.
Ze sloot
zichzelf op in de huiskamer en wij mochten er niet binnenkomen. Maar dan was
het zover, we werden geroepen en devoot liepen we de huiskamer binnen, waar
mijn moeder de kerstboom had opgetuigd, waar ze de hele middag mee bezig was
geweest. Het was een echte boom met de geur van hars en met veel óóhh’s en ááhh’s gaven we uitdrukking aan de prachtig
versierde kerstboom. Een gebeurtenis die elk jaar plaatsvond en door mijn
moeder verzorgt werd. Een herinnering aan een goede jeugd, waar aandacht was
voor zulke details. Dan met kerst was het weer mijn moeder die een uitgebreid
kerstdiner verzorgde, sfeervol met een mooi gedekte tafel en stemmig
kaarslicht, waar we geacht werden op en top, met onze netste kleren te verschijnen.
Kerst was een sfeervolle tijd en als het dan afgelopen was, werden de lichtjes
en de ballen weer in de doos gedaan en naar zolder gebracht en de boom
afgedankt. Die werd aan de weg gelegd om verzameld te worden door de buurt om er dan die middag een groot vuur van te maken, daar ging de fik in. Ik had daar
moeite mee en probeerde onze boom daarvan te beschermen door hem te verstoppen
in het bos tegenover ons huis. De boom die zo’n prominente plek had gedurende
de feestdagen, mocht niet verbranden in een groot vreugde vuur. Ik ging er wel
kijken, maar onze boom lag daar niet tussen. De boom die door mijn moeder met
zoveel zorg mooi gemaakt werd, mocht in het bos liggen, om daar te vergaan.
Zo zat ik
daar bij onze kunstboom te mijmeren en haalde gedachten op aan mijn moeder, die
er zoveel aan deed om van kerst een mooi feest te maken, die tot op de dag van
vandaag nog steeds nagloeit in de herinnering ervan. Onze kerstboom gaat weer
terug in de doos over een paar weken. En dan, zoals mijn moeder het altijd zei
na zulke dagen: “ is alles weer gewoon.”
Geen opmerkingen:
Een reactie posten