Mooi

 

Na de wandeling ’s morgens met de hond, stap ik op de fiets. Elke morgen is het weer de vraag, waar nu heen te gaan. Vandaag heb ik er voor gekozen naar de Arkemheen polder te gaan. Vanaf het fietspad dat over dijk loopt, heb ik mooi uitzicht, over het water aan de éne  kant en de weilanden aan de andere kant. Weilanden die verdrasd zijn en waar ook het een en ander te verwachten valt aan steltlopers. Er staat een koude strakke wind die het water doet ribbelen. Bergeenden, Brandganzen, Zwanen en Meerkoeten, op het water en op de weilanden en drassige plekken Kieviten en Grutto’s. Eén en al beweging en geluid. Een groepje van vier Brandganzen vliegt op van het water en vliegt recht over me heen, de Bergeenden in een groepje van acht, stijgen ook op en vliegen een paar rondjes, om verderop weer op het water te landen. Een paar  Grutto’s vliegen hun baltsvlucht en met hun roep vullen ze de lucht. Ganzen vliegen af en aan en even was de lucht vol met ganzen die van verderop kwamen. Strepen ganzen van hier tot de horizon. Geluiden en bewegingen, soms niet weten waar nu weer te kijken. In het beeld van de kijker volg ik de vlucht van de ganzen, hun bewegingen zijn als een dans door de lucht.

Er staan een paar bankjes langs het fietspad en vanaf daar laat ik de omgeving gebeuren. Iemand had met een stift wat op het bankje geschreven in een slordig handschrift. Koste me wat moeite om het te ontcijferen, maar wat ik daar op die plank van het bankje las deed me aan de andere kant van het bankje zitten om letterlijk en figuurlijk afstand te nemen van wat ik daar las. Er staat geschreven “ Allah, de wereld is een nutteloze planeet, uw dienaar, Om “ Ik keek nog eens om me heen en bedacht hoe deze ‘ Om’ zich vergist. Honderden in veren gehulde harten die daar kloppen in een verscheidenheid die de wereld juist tot zo’n mooie bijzonder plek maakt. Dat kan geen andere planeet in onze omgeving zeggen. Ik som de vogels op die ik zie en in die lijst komen de Pijlstaart en de Wintertaling voor, prachtige eenden met een prachtig verenkleed. Oogstrelend. Er loopt een vrouw met haar honden op de dijk en we raken aan de praat. Ze zei dat ze van plan was me te vragen of ik iets mooi gezien had en besefte dat dat een onnozele vraag zou zijn, want zo zei ze: alles is hier mooi. Kijk die heeft het begrepen dacht ik, ze zou dat met een stift op een bankje kunnen schrijven: God, wat is het hier mooi !