“ Ik heb hier vele voetstappen gezet” staat op het plaatje dat aan een bankje is bevestigd, dat onlangs op de hei is geplaatst. Een knusse plek met een doorkijkje naar de hei , een plek omringt met bremstruiken en in de schaduw van een paar Eiken en Beuken. “Lammie 2023 “ staat er op het goudkleurige plaatje boven de tekst: een herdenkingsbankje en verondersteld dat Lammie er niet meer is. Hoewel ze vele stappen hier heeft gezet, heeft ze nooit hier op dit bankje gezeten. Dat stemt me wat weemoedig. Het bankje koestert haar herinnering voor degene die haar kennen. Ongetwijfeld zullen die bij het langskomen, hier even gaan zitten en als ze haar goed gekend hebben een herinnering over haar ophalen. De Lammie die ik ken is van lang terug en dat was een enthousiaste, hartelijke vrouw, eigenlijk nog een meisje toen ik haar kende en dat is ook weer teveel gezegd; ik kende haar van een afstand. Als zij de Lammie is die op het bankje staat geschreven, is het een verlies, want hartelijke en enthousiaste mensen, daar zijn er niet genoeg van en degene die het zijn, zijn onmisbaar. Juist daarom is het misschien wel erg goed dat haar herinnering wordt vastgehouden en ze met recht een herdenkingsbankje heeft.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten