Erfstuk

Vlak bij ons eerdere huis stond een berk met een spechtennest . Op een middag ben ik daar met het fototoestel gaan zitten en heb een hele serie foto’s gemaakt van de aanvliegende oudervogels.

Het was nog niet zo lang dat ik schilderde en ik schilderde toen nog enkel met olieverf. Een afdruk van de foto werd gemaakt en stond model, ik begon de specht op die ruwe bast van de berk te schilderen . De plek waar de holte zat was ontdaan van de bast en de lijnen in dat lichte hout waren een ware uitdaging om die te schilderen. Het werd een geslaagd schilderij, waar je als beginnend schilder apetrots op bent.

Toen ik begon met schilderles, zei mijn moeder, dat het allemaal vast aardig was wat ik deed maar ze wilde geen schilderij van mij hebben. De muren hangen vol, van de kleinkinderen die opa en oma al van de nodige tekeningen had voorzien, en de nodige familiefoto’s prijkte daar al aan de muren.

Maar toen ik het spechtenschilderij aan de muur van mijn woonkamer had hangen, was mijn moeder op bezoek en zag dit spechten schilderij hangen. Ze keek er naar en het was te merken aan haar dat ze het mooi vond. “Jammer hè ma, je wilt toch niets van mij hebben,” plaagde ik haar. Ja maar deze vond ze toch wel heel mooi. En daar bleef het bij.

Die avond ben ik naar het huisje van mijn moeder gereden met het schilderij van de specht onder mijn arm. Voor jou mam, want ik denk dat je deze wel wilt hebben. Er werd een plekje aan de muur gezocht en dezelfde avond hing het van af toen in haar huis. De lijstenmaker maakte er een mooie lijst omheen en het heeft jaren in haar huis gehangen. Tot ze kwam te overlijden en nu heb ik het als erfstuk weer terug en hangt het in mijn huis in de gang.