Als je zo nu een dan de kwast en verf ter hand neemt, en het aantal schilderijen dat je hebt gemaakt en als geslaagd wordt beschouwt, dan wordt je zo nu en dan met kunstenaar aangeduid.
Onprettig klinkt dat niet, maar brengt je ook in verlegeheid. Is dat niet te aanmatigend om jezelf zo te noemen ?
Maar zo langzamerhand dringt het tot je door dat wanneer je iets doet het ook gaat worden. Voor mijn dagelijks werk rij ik in een auto en ben daarom chauffeur, dat staat ook op mijn loonstrookje.
Zo schuif ik langzaam maar zeker aan in de lange rij van kunstenaars, maar mijn bescheidenheid gebied me om wel achteraan te sluiten.
Mijn zoon fotgrafeerd en levert me dikwijls de modelen aan die ik schilder, zo is hij verleden jaar in Schotland/ Ierland geweest en kwam met rake opnames thuis van Jan van Genten en papagaaiduikers, die daar Puffins heten. Als je dan zo'n clownesk vogeltje weet vast te leggen op linnen en je signeert het ...dan geeft het wel een kunstenaars-gevoel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten