De ganzen vliegen rusteloos in groepen door de lucht. Ik heb het met ze te doen, het vuurwerk geweld heeft ze opgeschrikt en nu vliegen ze misschien al de hele nacht rond. Terwijl wij op onze oliebollen kauwen en ons vergapen aan de vuurpijlen, zijn deze prachtige vogels opgeschrikt en vliegen ervan weg, maar waarheen? Overal schieten de pijlen het luchtruim in en dreunen de harde klappen van het vuurwerk door de omgeving. Ook al is het dit jaar minder dan anders, de onrust bij deze vogels is er niet minder om. Ach, ik loop te chagrijnen omdat deze vogels het zwaar hebben door ons gedrag. Toen de hond gisteren bij me kwam zitten omdat achter het huis iemand een lawinepijl afstak, keek ze me aan en als ik haar goed begreep vroeg ze haar af wat ons toch bezield. Vervolgens wensen we elkaar “ Gelukkig Nieuwjaar “ en toen ik daar vanmorgen tijdens de wandeling aan dacht, bedacht ik dat die een vreemde manier is om elkaar in een nieuw jaar te begroeten. Het suggereert dat je niet gelukkig bent en dat ik als het ware, een toverspreuk over je uit moet spreken. Zoals Obelix vaak verzuchte “ Rare jongens die Romeinen”. Een andere manier is elkaar “ De beste wensen “ toe te mompelen, terwijl ik in menig boek, die ik afgelopen jaar gelezen heb, tegenkom dat niet het wensen, maar juist dankbaarheid je verder helpt. Ik merk dat ik mijn mopperhoed op heb, en ik ga nu wat vrolijker tegen de dingen aankijken. Van een collega kreeg ik een boekje met verhalen van Winnie de Poeh en daar las ik een fragment dat op zijn kop in het boek staat afgedrukt met een tekening ernaast van de beer die op zijn kop staat.
“ Als beneden boven is en boven beneden
Is een glimlach naar een frons gegleden
Ga dus bij boosheid op je hoofd staan
Dan kijk je de mensen weer lachend aan.
Zo dat helpt, dat voelt al beter om een nieuwjaar mee te beginnen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten