We verblijven in een huis dat vol met boeken staat. Boeken staan rug aan rug in de boekenkasten over het huis verspreid. De studeerkamer is een plek waar ik graag kom en me omgeven weet met boeken, veel natuurboeken en boeken met levenswijsheden, en ook oude boeken met bruine kaften. Er tussen te zitten geeft je al het gevoel, wijzer te zijn. Ieder boek is geschreven door iemand die een gedreven idee had om het op te schrijven. De schrijver had jou in gedachten toen hij het boek schreef, heeft gewikt en gewogen en het verhaal dat hij zichzelf al zo vaak verteld had in zijn hoofd, op papier overgebracht, om het wereldkundig te maken. Het boek over vlinders is tot stand gekomen door vele uren buiten te zijn en vlindersoorten te ontdekken, allerlei gebieden bezocht en het verlangen kreeg vorm in de aantekeningen om er een boek van te maken. Zijn belevenissen en foto’s deelt hij in het boek en dat boek is jou ter beschikking. De uren die eraan vooraf gaan aan observeren, en de reizen die ervoor gemaakt zijn, worden omgezet in woorden, een boek dat ook nog eens uitgegeven wordt. Reken maar hoe trots de schrijver is als zo’n boek in de winkel komt te liggen. Dit soort boeken bevatten energie die gestold in de boeken liggen opgeslagen, energie die weer vrijkomt door het open te slaan en te lezen. Boeken brengen sfeer in het huis, zoals een kerk, vooral een oude kerk, met geur en akoestiek, met het licht door de gekleurde ramen. Als je daarin komt voelt het anders dan buiten. Als je weer naar buiten gaat blijft die sfeer nog aan je hangen en verdampt langzaam weer uit.
Zo ook als je een boek dichtslaat en nog een tijd in het
verhaal blijft hangen. Ik lees nu een boek, een klein boekje, maar ik doe er
lang over. Neem het mee op een wandeling en ga zitten, lees een bladzijde of twee,
drie. Ik lees het voor de derde keer, elk afgelopen drie jaren een keer en nu
weer. Bladzijde en letters lijken twee dimensionaal, dacht ik ook altijd, maar
nu ik het voor de derde keer lees, merkt ik dat het diepte heeft, tegelijk kan
het er ook uitspringen, je erin gezogen voelen, of als een buitenstaander even
aan de zijlijn geplaatst voelt, om je een beter uitzicht te geven. Inzicht
verschaft en prikkelde vragen stelt. De
laatste bladzijde naderen alweer en ik zie tegen het afscheid straks op, maar
ik heb beloofd, over een jaar, dat ik
nog eens terug kom en dan begin ik weer van voor af aan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten