Het mooiste blauw

De tuin staat vol dingen die uit een tuincentrum komen, maar er zijn een paar dingen in mijn tuintje die het centrum me niet kan leveren. Het is een wolkeloze dag en de zon schijnt op alles waar ze bij kan met haar stralen. De rest is een weldadige schaduw die dan bij zoveel warmte ook weer gewaardeerd wordt. De lucht is strakblauw in de kleur blauw die mijn favoriete kleur blauw is, omdat Ceruleumblauw zo lastig uit te spreken is kies ik voor de kleuraanduiding: Skyblue of nog mooier, Deepskyblue. Dat is het, dat is mijn favoriete kleur blauw. De zonnepanelen op het dak snoepen al de hele morgen van het gulle licht en zetten het om in stroom, geruisloos en schoon. De pomp in de vijver klatert en de motor wordt nu aangedreven door de stroom van de panelen, watergeklater op
zonne-energie.

 De merel heeft een zonnige plek in de tuin uitgekozen en met wijd gespreide vleugels en het snaveltje open ligt het te zonnebaden. Het kan nu even, de eieren zijn nog niet uit en als het dan straks af en aan vliegen wordt om die hongerige snaveltjes te voeden, komt het er niet meer van om zo even lekker te luieren. Het opgedroogde zand geeft de mussen een plekje om een zandbad te nemen. Zo is de tuin en een vrije dag een paradijsje geworden. Net als de merel moet ik zo ook weer aan de bak, want ik zou de boodschappen doen. Ik stel het nog even uit. Een koolmees komt langs en inspecteert de kieren en de spleten, want hij heeft waarschijnlijk wel al jongen. De bladeren die in de houder van het zonnescherm liggen worden door hem even opgeruimd, wellicht ligt er wat onder of tussen en hij gooit de dorre bladeren naar beneden. Met zijn kraaloogjes ziet hij in de spleetjes en tussen het dorre blad meer dan ik er uit zou kunnen opvissen. Voor hem is dat de supermarkt en hij hoeft niet langs de kassa. Als ik het winkelwagentje heb gevuld met wat we vanavond gaan eten, moet ik wel de portemonnee trekken.

 Maar dan lokt de tuinstoel me weer en zet ik de laptop op tafel om dit verhaaltje te schrijven. Het nestkastje dat aan de muur hangt voor de gierzwaluw is gevordert door een spreeuw die dus nu onze tijdelijke nieuwe luidruchtige buren worden. Ze vliegen af en aan met nestmateriaal en binnenkort zullen de eieren gelegd worden. Over een paar weken moet ik dan het zonnescherm weer schoonpoetsen, want ze gooien alle rommel zo hun deur uit, maar van sommige buren kan je dat wel hebben.