Een kring van lege stoelen, net één minder dan deelnemers. Wanneer
de muziek stopt gaat iedereen snel op een stoel zitten. Dat wil zeggen bijna
iedereen want er is één stoel te weinig. Telkens als de muziek weer begint
wordt er een stoel weggehaald en zo herhaald het spelletje zich. Rent iedereen
in het begin nog uitbundig en uitgelaten om de stoelen en ploffen ze neer op
een stoel als de muziek stopt om de afvaller bedremmeld naar de kant te zien
lopen. Hoe minder stoelen er over blijven, hoe grimmiger het wordt. Tot er nog
maar één stoel staat en twee deelnemers.
Nu spant het erom, … wie gaat het winnen?
Nu spant het erom, … wie gaat het winnen?
Het is rondom 30 april dat de gierzwaluwen weer terug komen.
Die zwaluw die in groepjes met grote snelheid tussen de huizen door vliegt en
daarbij af en toe een gierend geluid laten horen. Je kent ze vast wel. Ze zijn
hier maar een paar maanden, want begin augustus vertrekken ze weer naar andere
oorden. Maar wij mogen de zomermaanden van ze genieten. Bij mij aan de muur hangt een speciale
nestkast voor deze vogels en ik hoop
ieder jaar dat ze er gebruik van gaan maken. Het was al een paar dagen in mei
en ik had ze nog steeds niet gezien. Ik zag op Facebook iemand die ze wel had
gezien, maar in plaats van de ruim twintig zwaluwen die er verleden jaar nog
rondvlogen, telde hij er nu maar vier. Eindelijk een week nadat ik ze verwacht
had, zag ik ze ook en inderdaad er waren er maar vier. Zou er geen ‘stoel’ meer
voor deze vogels zijn? Is de muziek voor hen afgelopen? Hoe zonnig en strakblauw de lucht ook was
waarin ik ze zag vliegen, ik zag het somber in. Dit gaat niet goed zo. In de
Arkemener Polder was het voorheen een feest van geluiden, waar de Grutto een
behoorlijk aandeel in had,… ja, had, want die lijkt zijn ‘stoel’ ook kwijt
geraakt te zijn. Terwijl de muziek doorgaat vallen er steeds meer af, het gaat
ook niet goed met de insecten, de bijen die belangrijk zijn voor veel van wat
wij eten, verliezen ook langzaam hun ‘stoel’.
Het wordt grimmig want hoe minder
stoelen, hoe meer afvallers, hoe leger het wordt. Tot we bij die ene stoel
uitkomen. Daar zit hij dan, de winnaar die alles verloren heeft. Er is niets
meer dan die ene stoel,… ik vind het maar een stom spel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten