De maan hangt als een grote bol net boven de bosrand, als ik
vanmorgen vroeg met de hond op de hei wandel. Het hangt zo laag dat het de
toppen van de bomen “aanraakt” en als ik mezelf nou in positie breng dat de
maan en het topje van de Douglas samen komen, is het net of de maan op het topje
van de Douglas balanceert. De lucht is strakblauw en het beloofd weer een
zonnige warme dag te worden. Op het grote weiland in het bos staan drie Reeën,
twee geiten en een bok. De geiten zijn uitbundig en maken wilde sprongen waar
de bok op een afstandje naar staat te kijken, maar zo te zien niet weet wat hij
daar nou weer mee aan moet. Binnenkort is het hun bronsttijd en dan weet hij er
wel raad mee. Al dat gedoe met zo’n paring, maakt dat het blijkbaar iets is dat
even moet gebeuren. Maar beseft een dier ook dat het zich aan het voortplanten
is? Vooral bij een Ree, dat wat er
tijdens de paring plaatsvind, pas volgend jaar, eind april er een kalf uit geboren gaat worden. De geit
kan die link misschien nog wel leggen, maar kan de bok dat ook? Zijn drang bij de paring is dat er iets in
hem is dat in haar terecht moet komen. ( zo, dat is netjes gezegd zo )
In natuurprogramma’s
wordt vaak de indruk gewekt dat het dier doelbewust erop uit is om zijn genen
te vermeerderen en dat de jongen, die
dan een halfjaar later geboren worden, van hem zijn. Ik heb niet de indruk dat
dat zijn grootste drijfveer is, er gieren hormonen door zijn lijf die voor dat
moment de les uitmaken. Wij zijn toch niet veel anders, toen we verliefd werden,
dachten we echt niet in eerste plaats een partner te willen om ons nageslacht
veilig te stellen. Om een gezin te willen stichten komt pas later aan de orde
en daarvoor was het zaak om vooral veilig te vrijen. Als al ons vrijen gelijke
tred zou houden met nakomelingen, zouden we zelfs aan Mars nog niet genoeg
hebben om die te koloniseren, maar moeten we nog meer plekken in de ruimte
inpolderen. Het is eigenlijk vreemd een gezinnetje te willen hebben, kijk eens
wat een drukte dat geeft.
Zou een dier dat ook beseffen als het gehoor geeft en zich
laat leiden door de hormonen die aansturen om dat te willen? Snappen doet het
het wel, want het bouwt een nest, legt daarin eieren en gaat erop broeden.
Terwijl er toch dagen en soms bij andere soorten; weken, niets gebeurt, blijven
ze zitten. Dat is nog maar het begin,
want daarna vliegen ze zich het schompes om de wijd open gesperde snaveltjes te
vullen, door af en aan te vliegen met voedsel. Terwijl pa nog af en toe even
tijd neemt om in het topje van de boom een liedje te gaan zingen, trekt ma nog
een worm uit de grond om naar de jongen
te brengen. Genen , we zijn er maar druk mee…
(foto Rene visser )
Geen opmerkingen:
Een reactie posten