Muizenissen

De voerplank in mijn tuin is driehonderdvijfenestig dagen per jaar open en tijdens een schrikkeljaar 366. De mussen hebben nu jongen en de uitgevlogen vogeltjes volgen hun ouders en met trillende vleugeltjes bedelen ze om voedsel. Voedsel dat voor hun poten ligt, maar door hun ouders opgepikt en in hun snaveltje wordt gedaan. Zo leren ze waar ze het moeten zoeken en komen zo op hun eigen benen te staan. Het is een drukte van jewelste met al die mussenfamilies. Toen ik vanmorgen de voeremmer pakte om daar een schep voer uit te scheppen, zat daar in de emmer een muisje me met grote kraalogen aan te kijken. De emmer is bijna leeg en de wanden zijn te hoog om er uit te kunnen klimmen. Ik liet hem eruit in de tuin en gaf de vogels hun voer op de voerplank en een handje in op het gazon.

De storende reactie van menigeen die muizen waarnemen is een hardgrondig “GADVERDAMME” te laten horen. Toegegeven, aanwezigheid van muizen is goed te ruiken en die kleine keuteltjes overal is niet prettig. Ik hoef ze ook niet in huis, maar zoals ik er vanmorgen één in de voeremmer had,  zijn het toch ook weer koddige beestjes, die hun plek hebben en nodig hebben. Uiteindelijk hebben wij al zoveel ruimte ingepikt en het als de onze beschouwt, dat we misschien wat schappelijker kunnen zijn en doen tegen zulke dieren en een “gadverdamme” is niet zo op zijn plaats. We passen het woord discriminatie niet zo toe op dieren, maar wat dat betreft discrimineren we wat af. Als we de aanwezigheid van een medemens met dit soort woorden uiten, worden we er ( terecht ) op aangesproken.
 Zet op de plek van de “a “ een “o “  en je staat ordinair te vloeken. Niet zo netjes.  Als we een muis zien doen we net alsof we getroffen worden door één van de tien plagen van Egypte. Toen was het om iets duidelijk te maken en als je een muis ziet en hysterisch begint te gillen, dan is er niets mis met die muis maar met jou. Een collega zag in onze werkruimte een muis creperen die van het gif had gegeten en daar stuiptrekkend van de pijn dood lag te gaan. Dat kan niet, dan gaan we te ver in onze onredelijke afkeer van dieren die we niet willen. Wat ik nu beoog met dit betoog is met dit alles, gif en klemmen te mijden.
We zijn inmiddels toch wel wijzer…toch??