Monsters

 

Als kind was ik van één ding overtuigd, er zat s ‘nachts een monster onder mijn bed. En monsters, zoals bekend hebben niets veel goeds van zins, met kleine kinderen. Eerder werd je door vader of moeder naar bed gebracht en dan durfde de monsters niet in je kamer te komen, maar als je groot genoeg was om alleen naar bed te gaan, dan kwamen ze stiekem in je kamer en verstopte zich onder je bed, in afwachting dat je in slaap bent gevallen. Maar zover liet ik het niet komen, ik zou hem betrappen en hem onder het bed wegjagen. Ik heb hem nooit gezien, maar toch werd het een ritueel om ’s avonds eerst onder het bed te kijken.

Een poppenkast met Jan Klaassen heeft me een ander jeugdtrauma bezorgd. Een krokodil kwam telkens uit een holle boom, terwijl Jan Klaassen net de andere kant op keek en de krokodil zijn kaken wijd opensperde. Wij als kinderpubliek, gilde het uit om Jan te waarschuwen en telkens als hij omkeek verschool de krokodil zich snel in de holle boom. Dat ging zo op en af en de gemoederen van de zaal liepen hoog op. Welke pedagoog dit verzonnen heeft…?  Het is allemaal goed gekomen met Jan Klaassen, maar niet met mij, want die krokodil in bij ons in de WC pot gaan wonen. Daar wachtte hij op mij, dat ik een grote boodschap kwam doen en dan zou hij toehappen. Als ik dan nodig moest, na het eerst lang op te houden, liet ik de Wc-deur op een kier staan, om eventueel snel weg te kunnen, hing boven de pot en plonsde de boodschap in de WC pot, snel, zeer snel om die krokodil voor te zijn. Veegde snel de billen schoon met in de andere hand de deurkruk vast en trok dan door. Toch heb ik een monster ontmoet zittende op de WC, daar stak ik stiekem mijn eerste sigaret op… en dat bleek een waar monster te zijn, die me nog jaren heeft achtervolgt. Met die eerste sigaret heeft zijn kaken diep in mijn vastgebeten en ik kon er voorlopig niet meer van af komen. Terwijl de eerste sigaret me best misselijk maakte, liet het monster me die waarschuwing negeren en beloofde dat als ik meer rookte er gewend aan zou raken en dat het dan ook lekker werd. Ik heb misschien wel tien jaar in die klauwen vast gezeten, voor ik me na veel moeite eruit los kon maken. Het monster in de WC en onder mijn bed zat waren kinderfantasieën, maar dat rookmonster, dat was wel een werkelijk monster.