Wolken

 

De wolken luchten zie ik maar dikwijls kijk ik er onderdoor en heb er weinig besef van, hoewel ze aanwezig zijn en haast niet over het hoofd te zien zijn. Het is net als een schilderij aan de muur, als het nieuw is valt het oog erop, maar op den duur zie je het niet meer. Zo heb ik in een lange gang, waar ik dagelijks langskwam voor mijn werk, daar op een middag een paar schilderijen op z’n kop gehangen en die hebben een paar dagen zo gehangen, voor dat het werd opgemerkt en weer recht gehangen werden.  

Langs het fietspad bij een groot veld zat een man die zijn camera ergens op gericht had en hijzelf zat er een paar meter vanaf.  Ik vroeg hem of hij wat bijzonders zag en hij vertelde dat hij een timelaps maakte van de wolkenlucht, grote witte wolken hingen in de blauwe lucht en de beweging maakte hij door zijn opnames zichtbaar door om de zoveel tijd een opname te maken. Ik had die wolken al die tijd ook wel gezien, maar door de belangstelling van die man voor de wolken, werden ze me ook bewust. Soms heb je iemand nodig die het tegen je zegt.

 Net als de Nachtzwaluw op de hei die ik elke avond even een bezoekje breng om even naar zijn zang te luisteren. Zang is een groot woord, want het houdt niet veel meer in, dan een ratelend gesnor, wat wel iets weg heeft van gekwaak van kikkers. Naast dat ik hem beluister zou ik hem ook graag zien en daar ga ik dan met de fiets in het donker de hei op. Zolang hij zingt vliegt hij niet, het is juist wanneer hij stil is, dat de kans bestaat dat hij rondvliegt. Dan kijk ik de horizon af of daar zijn silhouet misschien zichtbaar wordt. De klagende roep van een uilenjong klinkt verderop en het vliegbeeld van een uil door de donkere lucht te zien zou ook bijzonder zijn, maar beide laten ze het afweten. De man die zijn hond uitliet had geen idee dat de Nachtzwaluw daar riep, tot ik het hem vertelde. Net als die wolkenluchten, je ziet ze of in dit geval hoor je een apart geluid en dringt het toch blijkbaar niet door omdat het niet een geluid is dat te plaatsen is en lijken we het dan niet te horen. Dan heb je iemand nodig die je erop wijst, net als die man dat deed die de wolken aan het fotograferen was, bij mij.