Het is vier
uur in de middag. Een sombere dag waarin weinig zonlicht is doorgedrongen en
over een klein half uur is die onzichtbare zon weer verschoven achter de
horizon en zal het donker worden. Nu geen gekleurde lucht door de ondergaande
zon, maar een grauwgrijs wolkendek. De Kauwtjes groeperen om straks gezamenlijk
hun slaapplek op te zoeken. Voordat trekken ze in een grote groep door de
lucht, over de huizen en de boomtoppen. Ik zit achter het raam op zolder en zie
ze omhoogvliegen en om elkaar draaien. Misschien wel vijftig, of zestig vogels
met hun rustige vleugelslagen, zwenkend en in glijvlucht, draaien ze een paar
rondes in de lucht. Met de kijker kijk ik in de groep om hun avonddans voor het
slapengaan en er als ware met hen mee te vliegen. Deze zwarte Kauwtjes zijn
gepaard en blijven dat hun leven lang, niet alleen rondom hun nest, maar waar
je ze ook ziet je kunt de paartjes er zo uit halen, zelfs als ze in zo’n grote groep
vliegen blijven ze dicht bij elkaar, ze trekken samen op en zijn bij elkaar. Zo
trouw als een kauwtje, zou een passende uitdrukking zijn. Ook in de grote groep
die voor mijn raam vliegt, zijn de paartjes te onderscheiden, twee aan twee,
alsof ze de opdracht van Noach nog steeds ter harte nemen. Zo gaan ze de nacht
in zoals ze ooit eens in de Ark gingen. Twee aan twee.
De Eksters
die de eetbak van de hond op restjes controleren komen vaak bedrogen uit, want
de hond eet de bak vaak schoon leeg. Toch komen ze iedere keer even kijken,
voor het geval. Om ze dan tegemoet te komen, strooi ik dan wat hondenbrokken voor
ze op het gras. Vanmorgen zag ik een Ekster in de tuin en nam wat hondenbrokken
en strooide die op het gras. De Ekster kwam erop af en verdween toen direct weer
uit de tuin. Het duurde niet lang of hij was weer terug, maar had een stel
andere Eksters bij zich. Er waren zo een stuk of zes, misschien wel zeven
Eksters die zich te goed deden aan de brokjes. Ik heb toch sterk de indruk dat
die eerste Ekster zijn soortgenoten ophaalde en de brokjes niet voor hemzelf
hield, maar ze deelde met de anderen. Zo snel de Eksters in de tuin waren, toen
de brokjes op waren, waren ze ook zo weer verdwenen. Mij met de indruk
achterlatend dat ze het elkaar verteld hebben, dat er wat te halen was. Gesproken
in een taal die door observeren verstaan kan worden. Luister en leer.