Het woord heeft al een warme klank: Moeder. De laatste levensjaren van haar, mijn moeder, bezocht ik haar elke avond om even een kopje thee met haar te drinken en naar het spelprogramma Lingo re kijken. Ze is op een lentedag in mei overleden, zacht in haar slaap. We hebben haar aan de Aarde toevertrouwd in het graf waar ook mijn vader ligt. Vijf jaar waren ze van elkaar gescheiden geweest en nu voor altijd in de Aarde opgeborgen, met de gedachte dat ze elkaar weer in de Hemel zullen zien. Hemel en Aarde verbonden in het leven van mijn ouders.
De Aarde wordt ook Moeder genoemd: Moeder Aarde. Al het leven, van plant, mens
en dier, heeft een moeder. God verwekte het leven, maar de moeder bracht het
voort, koestert en voedt het. Door zaden
voortgebracht uit bloemen, door eieren warm gekoesterd in een nest, door
jong leven gevormd en gedragen in een lichaam. Moeder Aarde. Brengt wonder op
wonder in de diepte van de zeeën, hoogte en laagte bevat zij, de bodem met
kiemkracht en houvast. De moeder van mijn en onze moeder. In ouderdom en
wijsheid niet te evenaren. Een stralende bol die ronddraait in het universum. Geeft
ons een plek in het weidse heelal en de
bodem waarop we lopen, het voedsel dat we eten en de lucht om te ademen. Gedenk haar te eren.
Waar ik me niet vaak aan waag is een gedicht te schrijven, maar dan toch dit korte
verhaaltje samengevat in dit gedicht:
Moeder
warm van klank
Moeder
gekoesterd in haar lichaam
vormde tot wie ik ben.
gezorgd en gevoed
Moeder
zonder haar
geen mij
ik deel haar
met zussen en broer
Moeder Aarde
Moeder der moeders
bol van wonderen
door sprankelend leven omgeven
veelkleurig en weldadig
leven en leven voortbrengend
ik deel haar
met jou en alles wat leeft.
Moeder
gedenk haar te eren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten