Uitblazen.

Gisteren dreven de dikke grijze wolken laag over de boomtoppen en lieten hier een fijne miezerige regen los en daar een flinke bui. De wind sloeg het kletterend tegen de ruiten, maar vandaag is het helder, een rustige wind en een strakblauwe lucht. De lucht is gevuld met kleine vogelgeluidjes, rondom en verder weg. In een warboel van in elkaar gegroeide braamstengels zit ergens een Winterkoninkje zijn korte riedel te zingen. Als oefening probeer ik hem met de kijker op te sporen, wat niet mee zal vallen, zo’n klein vogeltje is als een naald in een hooiberg, maar dan wel een naald die van zich laat horen en de aandacht richt waar ik hem moet zoeken. Alsof hij graag gezien wil worden zoekt hij een hoger liggende tak en ik krijg hem daardoor mooi in beeld. Even daarna komt vanuit de onderkant van dat bramenmassief een Roodborst die zijn rode borst door de zon extra fel doet opkleuren. Een Boomklever scharrelt over de stam en de takken van een berk, drukdoende bezig te zijn met van alles waar een Boomklever zich druk over kan maken. Met het uitsloverige om telkens met de kop naar beneden te klimmen. Het wit en donker van de takken en stam van de Berk steken af tegen de strakblauwe lucht, terwijl die kleine blauwe specht daar zijn bedoelingen heeft en dat kenbaar maakt met zijn roep, te herhalen en te herhalen. Een Vink oefent zijn vinkenslag, maar moet nog flink oefen om straks, als het erop aankomt, goed voor de dag te komen. 

De Merel zwijgt nog steeds, terwijl die wel aanwezig is, dit jaar wacht hij wel lang, om in zijn deftige pak een mooi lied te zingen. Op de hei vliegt een gele vlinder dwarrelend alsof het al tijd is voor de vlinders om eind februari al voor de dag te komen. Deze had daar wel een idee bij en vloog over de heistruiken naar een grove den en weg was hij weer. Wat bij mij overkomt als een verrassing, want een vlinder te zien in deze tijd van het jaar is toch wel opmerkelijk. Eksters zitten in de Berken op de uitkijk en een enkele loopt met parmantige stappen tussen de heipollen. Hier en daar liggen hun nesten als grote bollen in de toppen van de Berken en hebben de harde wind en storm van afgelopen dagen goed weerstaan. Toch ook niet onverdienstelijk dat zo’n bouwwerk door vogelsnavels in elkaar geweven, zo stormbestendig is. Na de middag drijven er wat witte wolken en bederven die mooie strakblauwe hemel lucht van vanmorgen. Zo is een dag zoals vandaag een verademing na al die storm en regen van afgelopen dagen. Even uitblazen.